Cando voltaremos A MAR?

Cando voltaremos A MAR?
TVG: O surf chegou a Zalaeta!

miércoles, 30 de septiembre de 2020

Por vir 2020/2021: Comezamos de película...

Quen dixo medo? Adiante valentes!...
Nun momento tan incerto de desacougo, desazón ou falla de sazón... a vida no insti podería ser insípida de tan aséptica, fora apertas, bicos ricos... nós seguimos intentando facelo bonito. Estamos moi orgullosos da valía do noso alumnado que sabe comprometerse e agradecer, nós tamén agradecid@s da colaboración animosa das familias;  ESO son coidados e atencións, o noso plus de 
forzaaaa zalaética!! 

ESO e ISTO

é o que deberían aprender os nosos nen@s e moz@s neste 2021

Ojalá que este virus consiga centrar la educación en la dimensión humana y social. Sea capaz de dotar a nuestros hijos de las competencias CLAVES necesarias para poder hacer frente a la vida y a la adversidad





Nós piratas do Orzán petámola!
 nesta etapa dura (d.C)...jaja 
Marcha unha "boa peza" do dept. de EF, pero queda FRAN que é moito mellor profe, e quen veña vai motivarse con vos, sen duda moito bo por vir chorvit@s! 

GRAZAS a esta exemplar ou modélica familia zalaética!!



Como era antes a vidilla insti, afectos, clases, 
RECREOS atolados...  agora d.C (durante o Covid)
vai ser que non... 
Sen embargo na era covid e aínda asi, somos quen de amosar afectos e agradecer a esgalla, yijaaaa
Eses SORRISOS DE OLLOS e verbas tras a mordaza...
Ao teu lado sempre se nos pega algo bo,
sabemos realmente da túa valía nena! 

 Enorme Fran! contigo tamén todo é máis doado!
GRAZAAAAS COMPAÑEIR@S!!

 "MIRANDO EN EL BAÚL DE LOS RECUERDOS..."
 tururuuu... ja,ja 

BRUTAL, IMPERDIBLE, XENTE DE MOITO COIDADO!


CURSO 2020/2021
BENVID@S a Zalaeta os novos esit@s e as súas familias, 
. 

Seguimos na loita contra o malditu virus... QUE TE METO!... ja,ja

Prepardos para todos os "escenarios posibles"....

Isto acabará e acabará ben coa axuda da ciencia. Na EDUCACIÓN temos que darlle unha volta a todo, non hai nada sabido, nada feito, todo está por vir, por explorar, por innovar. Estas incertezas dan vértigo, pero tamén teñen a súa "gracia"... 

Vai ser un curso moi dificil estamos baixo unha "tormenta perfecta",  por iso precisamos coidarnos, axudarnos explorando novas vías e o sentido do humor que non falte! Que diferencias atopamos tan só nunha década de vertixinosos cambios?

Vista a película ou drama do curso pasado... 

         Agora os novos esit@s e esotes sodes os actores principais doutra nova película, que comezamos, prevenid@s ACCIÓN!!... xa estamos rodando, polas dudas vendo posibles escenarios, comezamos a rodar unha semana máis tarde...

Vai de intriga polos enredos e mal estar nos centros educativos por mor de que algúns non fixeron os deberes, non aprenden nin sin nin con pandemia. Contextualizando:  SXXI, tempos de postverdade.  O título da peli tedes que poñelo vos, suxerimos:

  • "Lo que el viento se llevó"
  •  "Ser o no ser"
  •  "El profesor chiflado"
  •  "Aterriza como puedas"
  •  "La llamada" ( de Inspección coas últimas ocurrencias...jaja)

  A CULTURA non é un a parte, ou unha parte, non é algo exclusivo de expertos, administracións, xestores culturais, intelectuais...


EDUCABILIDADE? ESCENA PLURAL?

É a capacidade do ser humano para aprender, asimilar  adaptarse ao entorno, completada con outros procesos do entendemiento que converten en CREADOR, ARTISTA E PRODUCTOR INTELIXENTE. O alumn@ non so asimila e se adapta, se non que tamén se proxecta para crear cultura. (B.Malinowski). 

E canta falta de cultura e ignorancia escénica temos...ja,ja 

COMO IMOS DE MOTIVACIÓN?

Segundo a "anticuada" pirámide de motivación de A.Maslow da década dos 30 do SXX, onde describe a xerarquía de necesidades dos seres humanos para chegar a sentirnos autorealizados, poderíamos estar de acordo na base, as necesidades básicas de supervivencia.

Non botades en falla dentro das necesidades básicas vitais do SXXI o
 WIFI e batería no móbil?

Temos dificultoso afianzar o chanzo de seguridade, as ameazas por posible nova onda da pandemia desbocada, a pesar de que levamos a boca tapada... a conservación da saúde, medos, habelos hailos nestas crises sanitaria, económica, política-social, ecolóxica, humanitaria, de valores... o que ten cú ten medo...

QUE NECESIDADES DEBEMOS DE CUBRIR, SATISFACER
NAS FAMILIAS E NO INSTITUTO
 NESTA NOVA REALIDADE?

Nestos momentos é máis necesario reciclar, repensar, revisar e reiniciar búsquedas de novas situacións de aprendizaxe. Temos que escoitar aos nen@s e as súas familias para facer saír, extraer, dar a luz, ou sacar de adentro para afora esa xerarquía de necesidades persoais. Precisamos ter máis en conta a escala de necesidades de cada quen para chegar a conseguir a autorrealización persoal, para sentirse plenamente satisfeito co que cada un fai, pode e quere facer.

Negámonos a identificar unha EF con alumn@s sentados nunha aula e telos enfilados.


Como conseguir integrar os corpos vivos dentro dos protocolos de seguridade nas aulas? Como contribuir a adaptación das necesidades personais dos esit@s?

- Precisamos máis que nunca traballar a corporalidade e os afectos, que teñan un sentido de afiliación ou pertenza a un grupo, é moi necesario que convivan dun xeito presencial, de vivir nos seus corpos presentes interactúando intelectual/ corporal/ emocionalmente.   As aprendizaxes ricas son procesos sociais; teñen que axudarse, colaborar, e cooperar entre si.


- Aprender é unha das experiencias personais máis gratificantes e positivas, para aprender hai que estar tranquil@ e content@ . Precisan ferramentas de relaxación-respiración e intelixencia ou xestión emocional. O almun@ ten que ser un ente activo ou o actor protagonista, cunha implicación, compromiso e reflexión contínua sobre o que está aprendendo. A síntese comprensiva e que sexan capaces de contar o que aprenden fai que teña sentido e significado o aprendido.


- Precisamos ter claras as metas que perseguimos para manter constancia e enerxía. Todas as experiencias e metas de aprendizaxe son subxectivas ou con adaptacións individualizadas en función das capacidades, experiencias previas do alumn@ e motivaciones.



Con máscaras e distancias de seguridade pero con proximidade e ben querencia,  temos que facer un inventario corporal e limpeza de cabesiña, pensamento positivo e sorriso queredor, imos botarnos unhas risas co xogo de "Simón dice"... ja,ja, o "Eco",  un aplauso simultáneo integrador, quizá algún bailecillo...

bufff vainos resultar raro raro raro ter a boca tapada cun bozal ou mordaza...temos que aprender a sorrir máis cos ollos, así ao loco...ja,ja


En Zalaeta sabemos o que é pasar MEDO!
e que hai detrás do medo...
escalando, nalgunha "washing machine" surfeando, facendo rafting, bailando... ja,ja


Como sentimos o medo no corpo?
E na cara?

LINGOAXE FACIAL:
Que expresa cada unha desas caras
 Es quen de poñer cada unha delas?
Que frase podería estar pensando ou dicindo cada un destes monigotes?
Sen a expresión da boca, pois temos máscara, perde moito a expresividade facial?















Vaia cara que tes...
veñaaaa ao mal tempo boa cara... ou non... depende!
 cotorra, lorita ou cacatúa?...ja,ja















Benvida aos esit@s siiii, desexando que a final de curso os vosos titores podan contarme o orgullos@s que están de todos vos!! 

E despedida para min dun xeito natural... cuerpeando!  espallando hábitos saudables! xogando! acompañando
APRENDIZAXES AFECTIVOS E EFECTIVOS!!

e nesa escoita amable / ese power aplauso grupal simultáneo!!

GRAZAS Zalaeta por ESOS chutes de felicidade desbordante e idealismo adolescente que son o máis bonito e potente do mundo!

  APERTAS OCEÁNICO ZALAÉTICAS!!!    

                    Síntome moi agradecia a todos os compas, aos que me precederon e aos presentes por soportarme e enriquecerme.  Tamén  aos especialistas de fora, quenes entrando en Zalaeta ou saíndonos nós,  contribúen a facer do noso alumnado seres humanos máis sensibles e intelixentes, máis felices e competentes.

 Meu agradecemento é total pola consideración e benevolencia coa que sempre fun tratada por todos os membros desta comunidade educativa. A bastantes nais e pais deilles clase de EF cando era nova, e facelo agora aos seus fill@s de vella ten moita guasa. Pido disculpas a tod@s por cando non souben facelo mellor, as veces por malos entendementos,  falla de confianza ou diálogo sinceiro, falla de medios ou tempo.  Aínda asi algo bo perdurará, porque a colleita das mareas as veces é a máis longo prazo.  Todas as persoas, os alumn@s tamén son persoas, fagamos as cousas con máis ou menos acertos ou erros, somos merecedoras de respecto e consideración.                                

                                                    vémonos no mar, quedo "alMARgen"... 






viernes, 15 de mayo de 2020

INÉDITA SINGLADURA 2019/2020


EDUCACIÓN E CORONA VIRUS...  SE O VIRUS É MOI CONTAXIOSO O ESPÍRITO ZALAÉTICO AÍNDA MÁIS!!!!!

         Viaxamos con ventos fortes,  incertos, cunha correntada por mar de fondo, capeando feitos moi complexos, sen precedentes, que requiren solucións se non completas, medias solucións... somos tripulación destemida portando ventos , corrixindo rumbos, procurando chegar a bo porto.  Navegamos con adolescentes intensos, dispersos e chiflaos a medio construir, algo moi fresco e de moito salseiro.

Fran e eu  aprendimos a complementarnos e navegar con bo tempo, entre néboas ou con refachos desestabilizadores, enredándonos nun sinfín de zafarranchos cheos de vida.  Unha educación que ignore o corpo, sen creatividade, sen conexión coa natureza e a súa contorna, ou que non sexa integral e integradora,  a nós non nos representa. Ensinar-aprender CUERPEANDO e INDAGANDO é algo apaixoante, é transformador. Cuerpear é conectar,  liberar o corpo das ataduras, deixalo fluír en liberdade. Indagar é ensinar a facernos preguntas sen impoñer respostas.  O corpo nin se pode ignorar nin maltratar. Non hai un prototipo único de corpo normal. 

Procuremos templos do saber, abertos, permeables, onde non matemos a creatividade. Zalaeta é un insti onde escoitamos aos adolescentes acompañándoos dende os afectos. Rir, axudar,  ler, argumentar, xogar,  teatralizar, viaxar é o noso compromiso  coa saúde e benestar. Todos temos algo bo ou exemplar e algo mellorable, faltaría máis, sexamos humanos e non perfectos, infalibles  ou creídos  é moi aburrido e prexudicial para a saúde. 

        Coa pandemia con máis motivo tod@s somos aprendices. Como sociedade temos que repensar mellor e sen urxencia, aínda que agora todo é apremiante... Pero redefinamos que é éxito, fracaso, proceso, resultado, avaliación, exame, intelixencia artificial, ética social e reprantexémonos como educar?, onde? cando? e para que? porque o mundo xa non é o mesmo... 

Aprendemos formándonos, tamén dos compañeir@s, pero sobre todo interactuando co alumnado. 

EDUCAR é manter unha relación humana cargada de emotividade e paixón. Implica coñecementos, e tamén coñecerse, aceptarse e esforzarse cada día por ser útil na vida a alguén.  Implica responsabilidade para saber guiar no cumprimento das normas de benestar social nas que se basean as relación humanas. Implica liberarse de prexuizos e medos e vir  pasalo ben. Educar é acompañar, ser cómplices, ilusionarse, rir, enfadarse, alegrarse, entristecerse, volver a rir e ilusionarse. 

Educar é crer no relevo xeneracional, en quenes seguirán construíndo o mundo, derrubando muros, rachando cousas que xa non lles serven e conservando as válidas. Interactuando interxeracionalmente enriquecémonos todos e facémonos máis grandes. Educar e crer nos nen@s e colaborar entre nós e cos pais, con educadores doutros instis ou entidades do barrio, programas colaborativos na cidade,  intercambios…. e o equipo directivo coa administración, gobernantes… fai falla a tribu ao completo!

 Por favor, non permitades que aquí en Zalaeta nada nin ninguén vos diga que non sodes capaces de facer algo. Facédeo, pelexade por seguir devolvéndolle ao instituto, un barrio e un mundo mellor, asumamos a nosa responsabilidade zalaética. Será cousa dunha boa confluencia de mocidade e veteranía, a condición de barrio obreiro, os airiños dun mar bravío, o voltar a casa nas noites bohemias ben ghiadiños polos refachos da Torre, polo noso tradicional poderío no voleibol ou porque somos de armas tomar, ou peixes de moito coidado, non sei,  pero creo que neste instituto hai máis vidilla  que noutros, que achantan máis ou van de  "estiraos".

Síntome enormemente agradecida, privilexiada e recoñecida nesta tribu zalaética. Se teño algo de mérito é pola  ilusión e enerxía que me move e aínda me conmove, Non son unha impostora, non me corrompín, non son unha muller cansada, nin aburrida, nin ríxida, nin desesperada, nin amargada ou que non desexa. 

Desexo un ensino mellor para tod@s e fun moi feliz loitándoo con dous… recreos!! Ja,ja

  Terei que aprender a renacer cada setembro gozando de novas mañas mariñeiras, agora achicando máis e xa noutra deriva da vida.

 Avante Zalaeta!!! Ánimo compañeir@s sodes coñonudos e caralludos!!  Arre coño, carajo, puñetas, Zalaeta, Zalaeta!!


 RTVE "La sexta" A Directora do IES Ramón Menéndez Pidal -A Coruña- Estrella coa sensibilidade, intelixencia e exercicio da responsabilidade que a caracterizan, amosa o seu lado máis compunxido polas carencias de posibles, cando dun xeito improvisado, contradictorio están a pedirlle garantir o imposible... A ver cando comezan as reparacións desa avería do "ascensor social" ...
O noso insti na tele enamoraría máis a cámara con vos dentro... https://www.lasexta.com/programas/sexta-columna/noticias/la-brecha-de-clases-educativa-durante-la-crisis-del-coronavirus-la-escuela-es-un-nivelador-social-muy-fuerte_202006195eed1b7b6104570001f61ed5.html

Grazas Estreliña da claridade, sempre pendente do benestar da súa tripulación.
Somos navío ben gobernado nesta tormenta perfecta, chegando a bo porto sen despedidas...
APERTAS OCEÁNICO-ZALAÉTICAS!
   

Xa é moito desfase... nesta fase xa teríamos que xuntarnos!
Polo menos para disimular e que pareza que a educación importa, que non é o último pensar nos esit@s, que é un asunto ou mal menor despreciable...


CUESTIONARIO CURSO 2019/20:
AUTOAVALIACIÓN FINAL (Entra como convidad@)
Grazas Ana (2ºC) por amosarnos o teu benestar outdoor en conexión terra-mar-ceo 
A seguir poñendo en valor nas nosas vidas os HÁBITOS SAUDABLES:
Esto si que é desescalar facendo cabrismo pola beira mar
 perdedeiros ou corredoiras con moito encantamento
Grazas Laura (1ºA) por compartir estes anaquiños de natureza en vena
 EDUCACIÓN:  que cousas poderían facerse doutra maneira?
QUE HAI QUE CAMBIAR E MELLORAR DE AQUÍ A SETEMBRO?
En que se poderían invertir ben os cartos para unha mellor educación a curto, medio e longo prazo?
Que cousas aprendemos e cales son significativas e transformadoras?
 Como as aprendemos?
“Si me lo dices, lo olvido; si me lo enseñas, recuerdo,
 si me involucras, aprendo”. Benjamín Franklin

Profetizouno Antoine de Saint-Exupéry, o único luxo as relacións humanas en conexión coa natureza. Botámos en falla esa vidilla e tolada zalaética insti!
E despois que?
Aprenderemos!  e medo o xusto...
"Epidemiólogos e pedagogos propoñen un protocolo que busca unha educación máis amable empregando parques, rúas peonís ou patios para impartir clase de maneira segura":
Nós xa levamos moito feito, en Zalaeta saímos a natureza de forma habitual!. Unha maneira saudable e posible de aprender-ensinar, ao aire libre, descubrindo, experimentando. A administración está pensando que cada centro debe organizarse da mellor maneira posible en Setembro. E por que non agora? É posible cumprir con distanciamentos e desdobres de grupos co mesmo número de profesorado?

Que medos nos veñen a cabeza e poden debilitarnos ou facernos máis vulnerables?

Medo "sanitario" a contraer/contaxiar o maldito virus, máis medos económicos, ecolóxicos.... Máis os outros, a perder o control das emocións. A equivocarnos. A ser un mesm@ e non gustar. A crítica e a desaprobación. A estar só e ao rexeitamento. Ao fracaso, as falsas expectativas. Os humanos temos a habilidade de facer que persistan as emocións negativas. Para ser máis libres e ter menos medos
PRECISAMOS MÁIS E MELLOR EDUCACIÓN!
Nun entorno rico e diverso aprenderemos a sociabilizar, a entender as emocións, aprenderemos a crer en nós e nos compañeir@s, a darnos valor, a respectar a diversidade, a darlle valor ao benestar social, ética e xustiza social...
Nunha comunidade educativa onde cada quen cumpra as súas responsabilidades, se cultiven a curiosidade e os saberes a través da experimentación, os procesos creativos e a posta en práctica para a vida do aprendido, onde nos tratemos con sensibilidade, intelixencia e afecto, paciencia, confianza, onde nos sintamos tranquil@s e content@s...

Xuño!  aínda non abrazaches árbores e estrelas ou puxestes un pé na area?
"Te voy meter un fotón que lo flipas!" ja,ja  Hai que ir a praia a por fotones nen@s! nas nosas pupilas, na nosa pel, GOZA NA NATUREZA!! 
  Grazas Lola (1º A), por compartir este fotón neste fotoxénico saque de verde-volei!
Buuuua neno que exceso nacoru ir recuperar a liberdade provisional e saír de casa, poder ir ao renacemento do verde primaveral e
 ir a praia!!  e tamén ao río!
algo tan normal como un chute en vena de luz e fotones para calquera chorvit@
 agora algo tan extraordinario... 
Grazas Dani (2ºB) PARABENS! vai troita!! Primeiro día de río ao grande, despois de tantas cousas reducidas este ano. O río devolvendoche tanta vida! A túa paixón en conexión coa natureza, enorme, bravo por ti!!!! Supervivencia, tradición, agora tamén deporte.
 "O mellor da pesca deportiva é devolver a peza ao río,
 e gozar de axudar a que
a natureza sega o seu curso"
Observación, procura dun lugar onde intúes que pode ser propico para a captura, espera paciente e compracente, escoita activa do río e os seus movementos, mente relaxada en harmonía coas emocións e corpo fluíndo, acompasado co andar de río. 
Percepción na caña dunha tensión, mantemos firme o sedal pero sen brusquedades, achegamento a peza que está ameazada e batíndose en retirada, loita, non quere entregarse. 
Despois de conseguila e gozado da satisfacción de ser quen de pescar coa técnica precisa aprendida, acompañala ao seu medio acuático, animala e dende o respecto a alguén que te ensina cousas da vida, alegrarse de vela viviña e coleando, atopando de volta ao río a súa liberdade. Alguén dixo que se houbera que inventar unha relixión sería a auga. 
A auga pode ser fonte de goce e plenitude, inspiración e escola para a vida.
E a botar a lingoa para afora, e de hoxe nun ano seguiremos pedindo...
 que bonitiño escoitarvos!
MIL PRIMAVERAS MÁIS!!

Grazas a Sofía Souto e Xabier Díaz por este agasallo dende a Costa da morte. En Carnota, na boca do río, aos pés do Pindo, o noso santuario celta, nena DEUSA!!  que bonitiña a nosa paisaxe!! acoru tamén é unha illa de sal, sal de casa e vai ao  MAR!! e botar puntos de namorar ao aire libre, gozar da luz natural e da sal da vida!
A todo noso macanudo alumnado e as súas familias: Muito obrigado!!
tamén a nosa Estreliña mariñeira da claridade, a nosa Directora ou capitana nesta singladura contra vento e marea, porque ela tamén quere bailar... agora sabemos todo o fortes que podemos ser xunt@s, reforzado este sentimento tribal zalaético, muito obrigado!!

Fai uns días sentindo a necesidade de entender que a tecnoloxía está para axudarnos a levar o mellor posible este modo pandémico vírico de relacionarnos, precisando da natureza, das nosas praias para recuperar a liberdade nesta primavera aínda por vivir, que non poden robarnos as tecnoloxías. 
Profesorado e alumnado acompañándonos nesta tolada de incertezas
nun mundo dado volta por un virus.
Estamos practicando hábitos saudables 
agora que podemos ir a natureza?

Grazas Alma e irmá, Diego, Clara e Irene

Tecnoloxía para mellorar a vida 
ou endulzala nestes momentos de "confitamiento". Non se trata de censurar nin prohibir se tes un comportamento saudable dende o autocontrol. Pero, se prefires quedar na casa en vez de ir a praia a facer AF e deporte, se estás de mal humor cando non te conectas, se é a forma onde és feliz, o tempo te pasa voando, se engañas co tempo que pasa, se descoidas tempo que terías que adicarlle as túas ocupacións escolares ou domésticas... se intentaches adicarlle menos tempo pero non estás a conseguilo, entonces tes un problema de adición. E se algunha vez diseches o fixeches algo quen non dirías ou farías en persoa con alguén... coidado internet está a devorar a túa vida, escravizarte ou face que perdas a túa liberdade... 
Teñamos coidado para non reproducir coa tecnoloxía esta imaxe de Saturno devorando ao seu fillo, como simboliza Puebla inspirándose neste mito actual noso,
 o móbil é para ti símbolo de  poder e gloria... ??

QUE USO ESTAMOS A DARLLE AO MÓBIL? 
e demais dispositivos electrónicos?


lunes, 20 de abril de 2020

Grazas Tonucci, faro alumiñando outros horizontes...

AGRADECEMENTO INFINITO AOS AVÓS QUE MARCHARON... lamentablemente algúns sentindo desacougos e penares en soidades. Nesta viñeta homenaxe de Puebla "por los fuegos apagados..." “Que las únicas curvas que nos preocupen sean las sonrisas de nuestros mayores”
Algunha vez falaches cos avós de cando tiñan a túa idade? Sabes cal é o xogo ou actividade que máis lle gustaba facer? Quenes eran os seus amig@s? Cal era a súa comida, roupa, tipo de canción, foto favoritas? Gustáballe bailar? Como se imaxinaban de maiores? Que é o que máis lle chama a atención da gran revolución tecnolóxica, para ben? e para mal?

Sodes o mellorciño de cada casa!
Sodes o mellorciño de Zalaeta!

Francesco Tonucci o máximo referente e especialista en nen@s,
que pensa da escola agora;
 en tempos do corona virus?
https://elpais.com/sociedad/2020-04-11/francesco-tonucci-no-perdamos-este-tiempo-precioso-dando-deberes.html


2020 un ano máis de DANZA en Zalaeta  e NAS CASAS!. A escola e as familias temos nesta excepcionalidade pandémica, que aceptar que na sociedade haberá cambios, tamén tería que cambiar o binomio escola-familia para conseguir toda a tribu facer aprendizaxes máis significativos ou válidos para a vida. Reivindiquemos todos xunt@s un ensino máis vivencial e competencial en vez de enciclopédico.

 Que aprendiches nesta cuarentena? 
Na casa é onde están a producirse agora as aprendizaxes máis valiosas: Consideración e coidados aos demais, mantenimento da casa, organización e limpeza, arranxar algún desperfecto, reorganizar armarios, pintar zona ensuciada co tempo, levar a práctica algunha idea despois de ler ou escoitar algo interesante, nutrición, facer lista da compra, cociñar, xardinería, planchar, coser. Facer circuitos ou rutinas de condición física, argallar un baile ou xogo motriz coa túa familia? compartiches algún vídeo creativo? pintaches? fixeches poemas ou microrelatos? ou... algo aprenderías axudando a manter a saúde, harmonía e cohexión familiar.

 Quen quera asumir este reto e replicar a idea destes bailaríns de bailar cunha silla a Primavera de Vivaldi e de tod@s nós... Porfaaa Enviádenos vídeos alumnado-familias-profes e facemos outro chulo con ventanitas, por onde entran soplos de aire con frescura ou sinverguencería, este ou calquera outro reto que propoñades

Pronto os nen@s pola súa saúde terán que saír fora, quedar cos amigos para facer deporte, charlar, ir a natureza próxima ou mar, contorna da Torre e volver ao insti... pois
LIBEREMOS AOS NEN@S!!  
Por que? Porque reivindicamos un cambio... en horario lectivo máis danza, literatura, teatro, cine, fotografía, natureza en vena, música, artes plásticas... Porque son instrumentos para que os nen@s podan sentir, expresarse e coñecerse mellor, a eles mesmos e aos compañeir@s, para desenvolver ao máximo as súas capacidades... axudarían máis a saber cal é o talento de cada nen@, axudaría a descubrir actitudes, vocacións... axudarían a ir ao insti contentos para gozar aprendendo!

Ti que sabes facer por ti mesmo?
Dani de 2ºESO sabe pescar en río, surfear en mar e tamén facer parkour ao aire libre, ademais sabe aplicar o aprendido para mellorar a súa saúde e benestar agora na súa casa. Sabe facer da súa cama un espazo para seguir soñando e mantendo a forma física. Sabemos que está atravesando un momento complicado de saúde ao marxe da pandemia. Este Pelocho é un modelo de conduta no insti e na casa, forzaaa, estamos contigo! Con moitas ganas de verte compartir o teu sorriso por Zalaeta! E que os teus colegas aprendan da túa loita pola superación! Enorme! GRAZAS DANI!!
Aí estamos chic@s! Noé, Diego, Alma, Elba e Hugo  GRAZAS!

GRAZAS! tamén a Lola que bota en falla esa conexión coa natureza, e mentras tanto crea na casa un ciclo de vida observable, medible e moi esperanzador. Nalgún momento poderá volver ao bosque e prantar algún carballo sementado e mimado por ela. Iso máis que facer xardinería é facer proximidade, coñecemento e máis querencia pola NATUREZA! Esas raices mensaxes nunha botella, é darlle voz a terra que fala dicindo: axudádeme a recuperarme e compartide a miña maxia. 
SEMENTAR, SEMENTAREI... 


Procuremos camiñar xuntos cara un ensino máis vivencial e competencial, facendo real nas aulas e agora nas casas as competencias para a vida, en vez de saberes enciclopédicos.  Poñamos en valor o desenvolvemento das Competencias Clave dos adolescentes:
A Competencia Social e cívica no ámbito da familia e virtualmente cos seus compañeiros e amig@s. Os dispositivos electrónicos están axudándote a vivir mellor ou escravizándote?

 A Competencia de Aprender a aprender e máis que nunca a Competencia do Sentido de iniciativa e espírito emprendedor. Os teus pais non son os teus profesores.  

A Competencia de Conciencia e expresións culturais na cuarentena  vivenciamos a importancia de liberar os nosos medos  e seguir mantendo equilibrio emocional a través das expresións artísticas.

 A Competencia Lingüística porque tivemos máis tempo para ler e sentarnos e falar en familia ou establecer momentos ao día de diálogo afable, respectuoso, tolerante en empatía ou escoita activa, que é imprescindible para soster unha relación saudable e constructivista. 

A Competencia en ciencia e tecnoloxía porque seguro que  nos interesamos máis por aprender de virus, propagación, medidas de hixiene, posibles solucións médicas, vacinas, a importancia da investigación científica e a necesidade dunha boa xestión dos recursos na sanidade para tod@s. Ter criterio para discernir como os diferentes países do mundo están actuando ante estas medidas excepcionais, que vai moi ligado a Competencia Dixital para estar informados da crises sanitarias, económicas... a marxe da difamación e políticas tóxicas partidistas, seguridade nos nosos dispositivos electrónicos e non dar por válidos calquera contido nas redes, incremento das fake news, bulos, timos, privación da privacidade, xeolocalización...


Forsaaaa e moito ánimo, agora en desescalada, pero recoñecendo que aguantástedes como campións
soñando cando poderíamos volver a mar...


A historia dun home e unha muller, coma tantos miles, que emigraron a América e formaron unha familia. Na súa cabeza sempre estivo a idea de «volver»... A autora le un fragmento para  https://aulasgalegas.org/actrices-secundarias-por-clara-do-roxo/ 


“Nunca la distancia nos regaló tanta cercanía”
“Nos dimos cuenta de que éramos frágiles y eso nos hizo más humanos”
https://www.vozpopuli.com/branded/libro-cultura-Caixa_0_1348365447.html



 "Ano 2020 do libro" e para mover o cú ahí tes vídeos pautados "pa´to"...
https://aulasgalegas.org/category/ed-fisica/


Acompañándovos neste sentimento de falla de vitamina N de natureza, nesta 6ª semana de confinamento, pechados nas nosas cunchas. Pensando en vos e nesas vivencias salgadas, moi, moi ricas e que deixamos a medias... A voar o maxín...
  Neste voltear de días de endemoniada pandemia...
Dun xeito fresco e un tanto "apurao" fixemos unha navegación entre ondas salgadas de páxinas que dalgún xeito inspiráronos neste curso no noso fío condutor:
 A MAR 
 
Quen quera ir de travesía en táboa en verán, que nolo diga. Se non pode ser en grupo con Nacho de Galisurf, pois non nos xuntaremos máis de 3 ou 4 e estaremos a máis de dous metros... 
A mar toda é inmensa!

Proposta de xogo sensorial, colles un lote ou lotaso de libros, podes engadir algún de texto e tes que tocalos, sopesalos, ulilos e despois cos ollos pechados, tes que adiviñar o título de cada un. O teu lazarillo se non acertas pode darte algunha pista.


"La escritura es quizás el el mayor de los inventos humanos, un invento que une personas, ciudadanos de épocas distantes, que nunca se conocieron entre si. Los libros rompen las ataduras del tiempo, y demuestran que el hombre puede hacer cosas mágicas"

Este párrafo es de CARL SAGAN el científico y más grande divulgador de ciencia, hacía que todo pudiera ser comprensible y apasionante. Fue como un faro que sigue alumbrando nuevos horizontes de conocimiento. Como decía en COSMOS, en un libro un autor, nos habla a través del tiempo y el espacio de un modo claro y silencioso, dentro de nuestra cabeza, directamente a nosotros...

E dese feixe de libros, imos quedarnos só con un, un bo peixe! 
Moi recomendado para compartir en familia. A amizade entre o pescaito e Manuel, un dos mariños que está facendo a marea do bacalao... e de chorar e chorei...
O libro é ideal para destripalo no noso Club de lectura, peeero mentras non podamos facelo en Zala...  convidámosvos a facelo na sala das vosas casas.

Agora que os psicólogos e psiquiatras están a dicir que o comportamento dos nenos e adolescentes está sendo exemplar, este libro aínda ten máis relevancia. As veces na vida aproveitamos oportunidades de aprendizaxes enormes en momentos onde non veñen ben dadas.
Ogallá non tiverades que pasar por este sacrificio de estar nas casas tanto tempo sen poder saír, pero é o que toca e podemos enfurruñarnos, culpabilizar, vitimizar e tiranizar ou podemos aprender a coñecer ata onde somos capaces de chegar... Este é un libro do que sacar conclusións sobre aprendizaxes significativos na vida, e sobre como estás a levar esta situación de confinamento con alongamento...

QUE LIBRO NESTES MOMENTOS MELLOR DEFINE O TEU ESTADO DE ÁNIMO E SENTIMENTOS?
María Xosé, a Orientadora, convídanos a facer unha foto cun libro, léndoo con concentración ou aberto e coa mirada posta onde queramos imaxinar... Ese libro que elixamos ten que ser por algún motivo especial, polo que te fai sentir agora, por como te define ou conta algo de ti, da túa vida, das túas emocións... Algúns toleamos por ir ao mar, na procura de ondas que nos estabilicen ou devolvan eses subidones vitais, ese equilibrio holístico ao que agora temos que buscarlle substituto!

NAMASTE! 
Como aprender a atopar benestar e agradecemento neste des-equilibrio?
Que cousas queremos aprender?


Descubrindo como facer mares e ceos con acuarelas, molaaa!
E un libro engaiolante:
"Las palabras, que son a penas un soplo de aire; las ficciones que inventamos para dar sentido al caos o sobrevivir a él; los conocimientos verdaderos o falsos y siempre provisionales que van arañando en la roca dura de nuestra ignorancia."
Estamos gozando moito de esta viaxe polo mundo a través dos libros, con  Vallejo quen fainos a pregunta: De todos os libros da historia da humanidade,
  por que algúns se converteron en clásicos?
e cóntanos dun xeito moi ameno como os cereais e o papiro foron para Exipto como o petroleo de hoxe en día, mellor dito a.c (antes do corona virus).  Os xuncos para facer papiro teñen as súas raices no Nilo...

Neses primixenios libros estaban recopilados todos os saberes na antiga Biblioteca de Alejandría, onde se fixo realidade a mellor parte do soño de Alejandro Magno: a universalidade, allí convivían palabras de gregos, xudeos, exipcios, iranios, indues... 
No ano 2002 foi aberta a actual Biblioteca patrimonio da humanidade, en recordo de esa biblioteca babélica chea de libros ou metros de papiro clasificados e colocados en andeis. gual que agora navegamos por internet alí estaba todo...
 Despois de ler este libro viaxaría a Exipto: na cabeza os papiros da Biblioteca, a illa de Faro, as falupas no Nilo, a cultura da morte coas pirámides e embalsamento, Deuses con cabezas de animais,  maquillaxes, cabezas rapadas e perrucas, obeliscos con xeroglíficos... e gozaría  dunha cervexa, alí inventaron  esa bebida de cebada a que se lle engade lúpulo, agora hainas industriais e artesanais, pero foi en Exipto de onde é orixinaria, sen buscala por unha fermentación casual...
 Ese era todo o mundo conquistado por Alejandro Magno despois de 20 insaciables anos ininterrumpidos de guerras para cumplir o seu soño de gobernar o mundo enteiro...


OS MAPAS TEÑEN MAR, TEÑEN TERRA... 
 Algunha vez sentiches afán ou un impulso, lendo un libro, ou mirando un atlas ou un mapamundi, por ir percorrer eses mares ou terras? Que chaman máis a túa atención? xeos permanentes, montañas, illas de coral, misteriosas selvas, ríos con fervenzas, ceos infinitos... De todos os lugares do mundo por cal sentes maior atracción? pola súa música, polo seu paisaxe físico e humano...

Atréveste a debuxar un?
Quizás é o momento de pensar que relacións establecemos entre o norde e o sur, agora que este virus di que non hai fronteira nin bandeiras que valgan... Como resolveremos ese interrogante está por ve

É de agradecer a reies, obispos e mecenas que fixeran estes encargos de pintar o mundo a estes artistas, son insólitos, fascinantes e dan boa conta desas épocas. Neste Europa e África do norte con rasgos humanos, curioso, aínda estábamos na idade media SXIV

Mapamundi feito por un veneciano SXVI, cun clasicismo grandilocuente,
un mundo con forma de corazón 

Nesta Cosmografía tamén da mesma época Zeus e Marte presidindo e os ventos todos 

 Este planisferio do 1700 oi barroco feito por un holandés, esas paisaxes tenebrosos...

Este é o mapa de Galicia de Domingo Fontán que inspiró a Cunqueiro para chamala a terra dos mil ríos.  Este xeógrafo na primeira mitade do S.XIX cun cabalo, caderno e algún instrumento cartográfico foi un adiantado a súa época, adicou máis de 20 anos da súa vida para realizar esta ambiciosa e científica obra, a primeira carta xeométrica de Galicia. Cunha precisión non superado ata que enviamos satélites ao espazo.  
Fontan
"Encontré la latitud de la Torre de la Catedral por más de 144 observaciones astronómicas de la Polar, y por otras 200 de Orión y por alturas meridianas del Sol"anotó dende ese simbólico punto de partida da Berenguela. Por se queredes saber máis do pensamento que lle levou a este home a cartografiar o noso territorio con absoluto rigor e dedicación 


 E neste lugar do mundo e agora
somos nós!!! 
Fixémolo xunt@s, en zala molamos buaaaa nenos!! 
neste menguado curso 2019/20 ata que o virus mandou parar...
Todo, todooo ocurre en un momento... Setembro Waterpolo benvida aos novos esit@s!!
Outubro dándoo todo en SURF

 Concienciandonos do que o mar fai por nós e nós????


Novembro habilidades ximnáisticas,  parkour
pero sobre todo  xa sabíamos ser grupo, non tanto eu, eu, eu... máis NÓS!!
Decembro escalada superados medos, gozando aprendendo ou tocando o ceo!

Requisitos previos para a Navegación a vela nun buque escola


Venres última clase do 2019 con 1ºA chegaba o Nadal
E coma sempre esquí ou snow , no reino das neves, en ja,ja,jaca... 


E sen facer polo que non hai vídeo, por culpa dalgún aprazamento por cicloxénesis explosivas, e agora por esta endemoniada pandemia...

-  Gala ALABAILA ou festa dos corpos libres, lamentamos moito que non ter fotos do proceso, estaba todo ben argallado, houbo moito esforzo, moito traballo colaborativo e resultaría xenial!!

-    A dichosa ruta historiada en bici tan ansiada para coñecer a Amerhin.

-    As rutas mariñas ata o faro de finisterrae no buque escola.

-    O bautismo de surf para coñecer máis das mil caras do noso Orzán e Matadeiro:  correntes, ventos, mareas, tipos de ondas e formación, seguridade na auga

 -     Rutas chulisimas en  bicis pola maxia da contorna da torre, volei e futbito praia, bañito...

-      Piragüismo en oza contra vento e mareas

-       A baixada en rafting polo Ulla ou pura descarga de adrenalina


Recluídos bailamos con swinverguencería STAY HOME
aínda pensábamos que volveríamos a vernos despois de semana Santa...


 Pero isto foi prolongándose. A ciencia está a dicirnos que aínda temos moito que loitar contra un inimigo que ten máis caras das que en principio creíamos. E nós sen perder os ánimos!!

E infinitamente agradecid@s a quenes están expoñendo as súas vidas
 para que os demáis podamos conservar a saúde nas nosas casas.